آهنگ های ویژه
00:00 00:00

متن ترانه 'دوباره هستم'

وقت نوشتنمه میام دو خط حس بگیرم
یادم میاد اینطوری نمیشه مجوز بگیرم
یا بایستی همش خودم رو سانسور کنم
یا با دست خودم خودم رو از شانس دور کنم
خب حرف دلمه مجوز بدن ندن
پشت درن اونا که قبل ماها به در زدن
دولت به من میگه که هرج و مرج کردم
اما شکر که مادرم رو سر بلند کردم
وقتی میبینم که آهنگای من رو میشنوه
انگار که ذوق و شوقش از منم بیشتره
دولت من مادرمه ازش حساب میبرم
بگه نخون نمیخونم تا سه سال دیگه ام
بگو با این بگیر و ببندا تو داری چه هدفی
ببین منم برم میشم
ما که هیچی نمیگیم باشه بگیم ساکت
ولی من یه جونم که عاشق این خاکه
من از اون دسته آدمام که زیر بار زور
کمر خم نمیکنم در مسیر آرزوم
من از اونام که با پاهای خسته در نمیرم
آخرش حین تو فضای بسته بمیرم
آخرش حین دفترم رو بگیرم ازم
بگن نمیدیم تا وقتی با ما بشی هم نظر
اما این قلم خرج خودشو در میاره
پله آخرش نوشتن رو در و دیواره
من از اون آدماییم که یکم کله خرم
به هر قیمتی که شده باید برم سمت هدف
نرنجیدم از کسایی که به من ضربه زدن
مهم صدامه که میره به هر سمت وطن
من از اوناییم که شب با گربه های محل
وقت میگذرونم نه خوشگلای هول
من از اونام که له شدم با مشت یا که لگد
تنها دلیل پیشرفت پشتکاره فقط
ما که شدیم بازداشت شدیم بازخواست
تو این داستان شب نداریم یه ستاره تو آسمان
تو دیگه چرا نمک میپاشی رو زخم بستم
چرا راه میرم باید از اخم و تخم بترسم
پشت سر خراب جلوم یه دره که بستست
دارم با خونم مینویسم و زخم دستم
منم مثل آدمای دیگه در آینده میرم
اما شعرام هست پس نباید بمیرم
وقت نوشتنمه میام دو خط حس بگیرم
یادم میاد اینطوری نمیشه مجوز بگیرم
یا بایستی همش خودم رو سانسور کنم
یا با دست خودم خودم رو از شانس دور کنم
خب حرف دلمه مجوز بدن ندن
پشت درن اونا که قبل ماها به در زدن
دولت به من میگه که هرج و مرج کردم
اما شکر که مادرم رو سر بلند کردم
وقتی میبینم که آهنگای من رو میشنوه
انگار که ذوق و شوقش از منم بیشتره
دولت من مادرمه ازش حساب میبرم
بگه نخون نمیخونم تا سه سال دیگه ام
بگو با این بگیر و ببندا تو داری چه هدفی
ببین منم برم میشم
ما که هیچی نمیگیم باشه بگیم ساکت
ولی من یه جونم که عاشق این خاکه
من از اون دسته آدمام که زیر بار زور
کمر خم نمیکنم در مسیر آرزوم
من از اونام که با پاهای خسته در نمیرم
آخرش حین تو فضای بسته بمیرم
آخرش حین دفترم رو بگیرم ازم
بگن نمیدیم تا وقتی با ما بشی هم نظر
اما این قلم خرج خودشو در میاره
پله آخرش نوشتن رو در و دیواره
من از اون آدماییم که یکم کله خرم
به هر قیمتی که شده باید برم سمت هدف
نرنجیدم از کسایی که به من ضربه زدن
مهم صدامه که میره به هر سمت وطن
من از اوناییم که شب با گربه های محل
وقت میگذرونم نه خوشگلای هول
من از اونام که له شدم با مشت یا که لگد
تنها دلیل پیشرفت پشتکاره فقط
ما که شدیم بازداشت شدیم بازخواست
تو این داستان شب نداریم یه ستاره تو آسمان
تو دیگه چرا نمک میپاشی رو زخم بستم
چرا راه میرم باید از اخم و تخم بترسم
پشت سر خراب جلوم یه دره که بستست
دارم با خونم مینویسم و زخم دستم
منم مثل آدمای دیگه در آینده میرم
اما شعرام هست پس نباید بمیرم

نظرات (۱ نظر)

ارسال نظر

  • امید مصدق
    شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ پاسخ

    بسیار زیبا .عالی ❤